Myśl zorganizowania teatralnego spotkania młodych Polaków, tworzących swe przedstawienia poza granicami ojczyzny, zrodziła się podczas spotkania trzech włocławian: Andrzeja Persona, Jana Polaka i Przemysława Poźlewicza. Każdy z nich dysponował możliwościami, które sprzyjały praktycznej realizacji tej idei. Senator Andrzej Person przewodniczył senackiej komisji zajmującej się sprawami Polonii, Przemysław Poźlewicz prowadził Fundację Nauczania Języka Polskiego za Granicą „Na obcej ziemi”, a Jan Polak prowadził Teatr Impresaryjny oraz Teatr Ludzi Upartych. Była więc szansa na pozyskanie środków finansowych z Senatu RP, były doświadczenia związane z pracą w środowisku Polonii, była baza kadrowa i lokalowa dla przeprowadzenia imprezy. Pomysł zrealizowano w kilka miesięcy i już w wakacje 2006 roku do Włocławka przybyło pięć zespołów z Litwy, Ukrainy, Białorusi. Spotkanie młodych polonijnych aktorów nazwano Wakacyjnym Festiwalem Dziecięcych Zespołów Teatralnych zza Granicy. Widzowie obejrzeli przedstawienia: „Zabawa w śpiącą królewnę” (Zespół Teatralny „Źródełko”, Białoruś), „Nie ma tego złego” (Zespół Teatralny „Przyjaciele”, Białoruś), „Mój ojczysty kraj” (Zespół Teatralny „Podolanie”, Ukraina), „Wierszykarnia pani Danuty” i „ Nie lękamy się” ( Zespół Teatralny „Wędrówka”, Litwa) oraz „Dziewczyny, chłopaki i …parapet” ( Zespół Teatralny „Wesoła Gromada”, Litwa). Jury Festiwalu w składzie: Dorota Główczyńska – scenograf i kostiumolog, Jagoda Sobolewska – kompozytorka, Jan Polak – aktor, reżyser; główną nagrodę przyznało Teatrowi „Wędrówka” za przedstawienie „Nie lękamy się”.

Organizatorami Festiwalu byli: Fundacja Nauczania Języka Polskiego za Granicą „Na obcej ziemi” oraz Teatr Impresaryjny im. Włodzimierza Gniazdowskiego, a impreza została sfinansowana przez Senat RP i Teatr Impresaryjny. Młodzi, polonijni aktorzy, oprócz udziału w próbach i festiwalowych spektaklach, uczestniczyli także w warsztatach teatralnych prowadzonych przez Jana Polaka i odbyli wycieczkę historyczno – krajoznawczą do Kruszwicy.